Historia Pstrągarni w Złotym Potoku
W drugiej połowie XIX wieku hrabia Edward Raczyński założył hodowlę ryb łososiowatych w stawach na rzece Wiercica, wykorzystując wodę ze źródeł “Zygmunt” i “Elżbieta” .
W drugiej połowie XIX wieku hrabia Edward Raczyński założył hodowlę ryb łososiowatych w stawach na rzece Wiercica, wykorzystując wodę ze źródeł “Zygmunt” i “Elżbieta” .
Dolina Wiercicy jest jednym z najpiękniejszych zakątków Jury Krakowsko-Częstochowskiej. Jej uroda zachwyciła poetę Zygmunta Krasińskiego, który w 1857 roku bawił z rodziną w Złotym Potoku, w pałacu wybudowanym przez ojca – generała Wincentego Krasińskiego. Pod koniec lat 70. XIX wieku do pałacu wprowadziła się córka poety, Maria Beatrix, wraz ze swoim mężem, hrabią Edwardem Aleksandrem Raczyńskim.
Pstrągarnia w Złotym Potoku jest najstarszym gospodarstwem hodowlanym tego typu na terenie Europy kontynentalnej. Pierwsze stawy na rzeczce Wiercicy zbudował hrabia Edward Raczyński, właściciel złotopotockiego majątku ziemskiego. Urządzenie stawów zlecił najlepszemu ówczesnemu specjaliście - inż. Michałowi Girdwoyniowi. Pierwsze stawy zarybiono w 1881 roku pstrągami sprowadzonymi z Kalifornii w Stanach Zjednoczonych.
Pod wpływem inżyniera Michała Girdwoynia, Raczyński zwrócił uwagę na źródła „Zygmunt” i „Elżbieta”, które dają początek czystej i bystrej rzece Wiercicy. Źródlana woda idealnie nadawała się do sztucznej hodowli ryb łososiowatych. Michał Girdwoyń, doskonale wykształcony biolog, specjalista w zakresie hodowli ryb i pszczół, zaproponował budowę stawów dla pstrągów i innych ryb. W Dolinie Wiercicy szybko pojawiły się 22 akweny o łącznej powierzchni 13,2 hektara i głębokości sięgającej 4 metrów. Powstał również budynek wylęgarni. W 1881 roku z Kalifornii przypłynęła ikra pstrąga tęczowego pod opieką amerykańskiego senatora, na cześć którego jeden ze stawów nazwano „Amerykanem”. Ten fakt dał początek gospodarstwu pstrągarskiemy w Europie kontynentalnej.
Hodowla rozwijała się bardzo dynamicznie. Stawy podzielono na zarybione pstrągami strumieniowymi, jeziorowymi, tęczowymi, łososiami amerykańskimi, węgorzami, karpiami, linami i brzanami. Później do hodowli wprowadzono także sandacza. Na początku XX wieku liczba stawów wzrosła do 46, a ikra pstrąga była eksportowana do wielu krajów europejskich.
Przy akwenach stanął domek stróżów stawowych, który został rozebrany podczas II wojny światowej. Po zakończeniu wojny gospodarstwo znacjonalizowano, ale hodowla ryb była kontynuowana. Obok stawów o nazwach „Zygmunt”, „Szmaragdowy” i „Świętokrzyski” pojawił się staw „Ziętek” - na cześć wojewody śląskiego, gen. Józefa Ziętka.
W 2005 roku sfinalizowano akt notarialny dotyczący zakupu stawów. Tym samym właścicielami gospodarstwa rybackiego w Złotym Potoku stali się Agnieszka i Marek Piszczała. Właściciele przyjęli nazwę Gospodarstwo Rybackie "Pstrągarnia" położone w przysiółku Piszczków. W 2006 roku swoją działalność rozpoczęła Smażalnia Ryb. Obecne gospodarstwo rybackie obejmuje 24 stawy hodowlane. Choć historia miejsca sięga drugiej połowy XIX wieku, gospodarstwo stale się rozwija i modernizuje, aby sprostać współczesnym wymaganiom hodowli ryb oraz oczekiwaniom klientów. Po za pstrągiem, nazywanym przez niektórych Pstrągiem Jurajskim, można tu nabyć również: karpia, jesiotra i węgorza. Ryby można zakupić i przyrządzić samemu w domu albo spróbować ich na miejscu, w smażalni. W ofercie Pstrągarni znaleźć można również ryby wędzone oraz przetwory rybne zamknięte w słoikach.
Zapraszamy do urokliwego miejsca w Złotym Potoku, gdzie odpoczniesz i skosztujesz ryb pochodzących z hodowli, której historia sięga drugiej połowy XIX wieku.
